JUSTYNA STECZKOWSKA
|
Pochodzi z muzykalnej rodziny Steczkowskich. Zadebiutowała,
wygrywając program telewizyjny Szansa na sukces, gdzie wykonała utwór Boskie
Buenos z repertuaru grupy Maanam. W roku 1994 zdobyła Grand Prix Festiwalu Polskiej
Piosenki w Opolu, które to trofeum wręczyła jej wówczas Irena Santor. W roku
1995 zwyciężyła Festiwal Państw Bałtyckich w Karlshamn wykonując utwór Moja
intymność oraz reprezentowała Polskę w Konkursie Piosenki Eurowizji w Dublinie
z piosenką Sama, w którym zajęła 18 miejsce. Wystąpiła także na festiwalu w
Sopocie, przedstawiając w konkursie piosenki Dziewczyna Szamana i Wrogu mój
oraz na festiwalu w Opolu, wykonując Samą i Własne korytarze. W tym samym roku
nawiązała współpracę z Grzegorzem Ciechowskim, pod którego okiem nagrała debiutancką
płytę Dziewczyna Szamana. Tytułowy utwór z tego albumu uznany został przebojem
roku 1996 w wielu plebiscytach, a sam album, wydany na początku 1996 roku, zyskał
miano potrójnej platynowej płyty, sprzedając się w ponad 350-tys. nakładzie.
Justyna Steczkowska została wyróżniona nagrodą muzyczną Fryderyk '96 w pięciu
kategoriach (Wokalistka roku, Album roku Dziewczyna Szamana, Piosenka roku
Oko za oko, Fonograficzny debiut roku, Teledysk roku Oko za oko). Otrzymała
także statuetkę Wiktora '96 w kategorii najlepszej piosenkarki i artystki estrady.
Wydana w 1997 roku druga płyta zatytułowana Naga również osiągnęła status platynowej
płyty. Znana z przebojów Za dużo wiesz i Za karę, ukazuje łagodniejsze oblicze
artystki, stanowiąc nawiązanie do fascynującej Justynę muzyki filmowej.
Płyta Dzień i Noc (2000), z tekstami autorstwa m.in. Edyty Bartosiewicz i Kasi
Nosowskiej to zmiana kierunku twórczości artystycznej Steczkowskiej. W pierwszej
części płyty, Dniu, artystka wykonuje utwory taneczne, beatowe, nawiązujące
do twórczości m.in. Madonny. Druga część krążka, Noc, zawiera utwory inspirowane
muzyką filmową z wokalizami Steczkowskiej, nie zawierające słów.
Album Mów do mnie jeszcze z 2001 roku określono z kolei mianem lirycznej podróży
z Williamem Szekspirem, Cyprianem Kamilem Norwidem, Kazimierzem Przerwą-Tetmajerem
i Marią Pawlikowską-Jasnorzewską.
Wydana w roku 2002 płyta artystki pt. Alkimja nawiązuje do kultury żydowskiej
i zawiera utwory śpiewane po hebrajsku, aramejsku oraz w językach ladino i jidysz.
Za sprzedaną w 35 tys. egzemplarzy Alkimję Justyna Steczkowska otrzymała Fryderyka
w kategorii Album roku etno/folk.
Album Femme Fatale z roku 2004 prezentuje znane utwory poprzednich dekad w nowych
aranżacjach oraz trzy premierowe piosenki. Wydanie krążka zostało poprzedzone
spektaklem telewizyjnym, w którym artystka wciela się w rozmaite postacie kobiece,
artystki z dawnych lat (Kalina Jędrusik, Anna German, Marilyn Monroe, Edith
Piaf).
W 2006 roku Steczkowska wystąpiła na Przystanku Woodstock 2006; jej występ został
przyjęty owacyjnie. 4 grudnia tego samego roku artystka wydała singiel, zatytułowany
"Świąteczna piosenka o miłości" z muzyką i tekstem własnego autorstwa.
Kolejny w w karierze Steczkowskiej album, "Daj mi chwilę", promowany
przebojem "To tylko złudzenie" z teledyskiem w reżyserii Patrycji
Woy- Wojciechowskiej miał premierę 1 czerwca 2007 roku. Płyta uzyskała status
platynowej.